بایگانی دسته‌ی: آزاد نویسی

   «تفکر، تعمق و سنجشگری برای ذهن در حکم علف کنی، شخم زنی و کلوخ شکنی برای زمین است»                                                                          […]

وقتی رشد کردن را انتخاب می کنی تازه متوجه می شوی که هر لحظه سکون عالم و آدم به هم می خوره و باعث به هم خوردن تعادل تو هم میشه. اون موقع شاید از اینکه راه رشد رو ادامه بدی پیشمون بشی و به قول معروف عطاش را به لقاش ببخشی. اما باید بدونی […]

مدتی است در کتابهایی که می خوانم به یک چیز واحد می رسم. آن چیز هم این است که من و تو و درختان و دریاها و جنگل ها و … همه و همه یکی هستیم. منشاء وجودی مان یک چیز است و این یکی بودن و درک آن راز خوشبختی وسعادت است. اما در […]

ناتالی گلد برگ در کتاب ” تا می توانی بنویس” در فصلی با عنوان «به طور مشخص بنویسید» توضیح می دهد که وقتی درباره چیزی می نویسید درباره اش به طور مشخص بنویسید. مثلن فقط نگویید میوه بلکه بگویید “انار”. در این فصل در مورد گیاهان و درختان هم همین نکته را بیان کرده است. […]

قبل از هر چیز خودم رو متعهد میدونم که اعتراف کنم تا همین دو سال پیش خوندن رمان رو وقت تلف کردن تلقی می کردم؛ چرا؟ جوابش رو دوست دارم لا به لای حرفهام بدم. به همین منظور زمان رو خیلی می برم عقب دقیقا تا زمانی که توی دهه شصت من دبیرستانی بودم. رشته […]

آیا هیچگاه به موضوع عشق ورزیدن به خود اندیشیده اید؟ خیلی عجیب است که تعداد انسان های روی زمین که مدعی هستند عاشق دیگرانند و واقعن در حق دیگران هم مهربانی می کنند از تعداد کسانی که خودشان را واقعن دوست دارند بیشتر است. جمله را با خیلی عجیب است شروع کردم. حالا دلیل این […]

 بین خواندن یک کتاب و دیدن فیلم ساخته شده از داستان همان کتاب، کدام یک را انتخاب می کنید؛ فیلم یا کتاب را؟ اگر با این سوال قبل از تجربه امروزم مواجه می شدم، شاید در پاسخ دادن آنقدر مطمئن نبودم که الان هستم. بعد از تجربه امروزم به صراحت می گویم خواندن کتاب را […]

این جمله حکمت آمیز نیچه هر بار و در هر کاری به ما یادآوری می کند که قبل از غرق شدن در اهداف مان چرایی آن را بیابیم. نیچه گفته است: «کسی که “چرایی” برای زندگی کردن دارد، تقریبا می تواند هر”چگونگی ای” را تحمل کند.» اما عادت معمول اکثریت ما این است که مدام […]