توسعه فردی

علاقه به رشد و پیشرفت موضوعی نیست که خاص یک گروه باشد و بقیه خودشون رو از اون مستثنا بدونن. اینکه همه انسان ها علاقمند به تعالی هستند یک موضوع ذاتی و فطری محسوب میشه. اما سوال اینجا پیش میاد که چرا بعضی ها رشد می کنند و هر روزشون بهتر از دیروزشون میشه و برخی نه. حالا اصلا با اون هایی که درجا می زنند هم کاری نداریم.
واقعیت غیر قابل انکاری که در این زمانه خیلی خیلی مشهوده و نمی شود اون رو نادیده گرفت تنوع بسیار زیادی است که در مسیر رشد آدم ها بوجود آمده است که دلیل عمده اون هم رشد جمعیت انسانی و اتصال تعداد بیشتری از آدم ها در هر جای این کره خاکی با این موضوع است. هر انسانی با توجه به شرایط خودش راهی برای پیشرفت و توسعه خود و اطرافیانش را آموخته و رشد تکنولوژی و یکپارچه شدن فضای زندگی مردم جهان باعث به اشتراک گذاشتن این راه حل ها شده و در نتیجه الان نسبت به گذشته می تونیم بگیم که هم راه ها زیاد شده و هم راه رسیدن آسانتر گشته است.
ممکن است که فکر کنیم که خوب الان با این همه راه و روش برای رشد و توسعه خودمون دیگه مشکلی نخواهیم داشت. اما یک نکته قابل توجه اینه که به زیاد بودن این روش ها می توان به عنوان یک عیب هم نگاه کرد. خیلی هایی که در این مسیر حرکت می کنند و از رسیدن به هدفشون باز می مونن به این نکته اشاره می کنند.
پس، چکار باید کرد؟ در این زمانه تکلیف ما که می خواهیم به تعالی و رشد برسیم چی میشه؟ سوالاتی که اگر در کنه اون ها دقت کنیم می بینیم که من و تو هم به عنوان عضوی از این جامعه جهانی چند میلیاردی شرایط خاص خودم رو داریم و باید راهی رو پیدا کنیم که برای ما معنی دار باشه و قبل از اینکه خسته و ناامیدمون کنه ما را به سر منزل مقصود برسونه. و البته باز هم یک نکته قابل توجه! این مسیر آنی و کوتاه مدت نیست و به محض اراده کردن یا در طول چند ماه و چند سال جواب نمی ده. انگار اینجور بگم خیلی بهتره که ما انسانها برای تمام طول عمرمون در مسیر رشد و توسعه هستیم و هر کاری که می کنیم و هر نتیجه ای که می گیریم به معنی اولین و یا آخرینش نیست. این تذکر هم بموقع و هم ضروری بود.
من خودم سالهاست که در این مسیر راه ها مختلف را چه از راه حل دیگران و چه ایده هایی که به ذهنم رسیده اند را آزمون و خطا کرده و تا الان در حوزه های مختلف زندگی ام راه حل های زیادی را کشف و امتحان کرده ام. بر این اساس از شما هم می خواهم که با قصد و نیت توسعه خودتون که بالاترین سرمایه گذاری هست که روی خودتان انجام خواهید داد، شروع کنید. بعد راه حلی دیگران را ببینید و آنهایی که متناسب با شرایط تان است را امتحان کنید و در کنار این راه حل ها، متناسب با موقعیت خودتان راه حل پیدا کنید و این مسیر را با شور و اشتیاق زیاد بپیمایید. چند سال دیگر شما هم یک منبع الهام بخش در مسیر توسعه فردی خواهید بود. در غیر اینصورت علاوه بر از دست دادن سرمایه عمرتان از اینکه به فردی بی حاصل تبدیل شدید، رنج خواهید برد.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *