هر سفری الزاما همسفری ندارد ولی سفر با یک همسفر دلچسب و همدل بسیار شیرین تر از تنها سفر کردن است. در سفر به سوی دل هم این نکته وجود دارد که مسافر ممکن است از تنهایی دچار سردرگمی شود لذا داشتن یک همسفر آگاه و آشنا به راه نتایج این سفر را بسیار پربارتر خواهد نمود.
اما نکته جالب و قابل ذکر در مورد همسفرتان در سفر به سوی دل این است که او مقام بس والا دارد. استادی است به مقصد رسیده که از پیچ و خم راه خبر دارد و تو را با آگاهی و نوری که دارد در این مسیر همراهی می کند. و جالب تر اینکه برای بودن با چنین همسفری باید نیت کرد و آمادگی کسب نمود. وقتی تو آماده ی سفر می شود استاد راهت که همان همسفر گرانقدر توست نیز از راه می رسد. همسفری که از چشم هایت رازت را می خواند و از زبانت گره کار را می شنود و با هر لبی که می گشاید راهی را برایت باز می کند. آه، که این ها رازهایی هستند که گفتنشان به همین سادگی نیست.