بایگانی دسته‌ی: نوشته ها

نمی دانم چه می شود که گاهی بی دلیل و ناآگاهانه خودمان را از دادن عشق و پذیرفتن عشق محروم می کنیم. گاهی فراموشمان می شود که انسان هستیم و تنهایی برای وجودمان مثل سم است. با یک کلمه از سر شوق و یا با لبخندی نوشین از روی مهر می توانیم دلی را از […]

مشغول انجام کارهای لیست شده در برنامه روزانه ام هستم. همه را یکی بعد از دیگری و با تمرکز و انرژی لازم برای انجام هر کدامشان انجام می دهم. به خودم استراحتی کوتاه می دهم تا از این توقف هم بهره تجدید انرژی ببرم و هم راه پیش رویم را روشن تر ببینم. حال ناخوش […]

چند وقتی است که مشغول خواندن کتاب “زبان آدم ” نوشته درک بیکرتون هستم. کتابی که نویسنده ی آن با تعهد علمی خود و با قلمی توام با طنز و بیانی صادقانه می خواهد دریافتش از چگونگی پیدایش زبان بین آدمیان را به ما انتقال دهد. فصولی از این کتاب چنان خسته کننده است که […]

گاهی مثل سنگ سخت می شویم. آنگاه اگر مانعی نباشد خود مانع می شویم. گاهی مثل زهر تلخ می شویم. آنگاه شکوه می کنیم و در نا امیدی نتوانستن هایمان فرو می رویم. امروز، متوجه شدم که چقدر این باور “سریع بودن” و “توانمندی انجام چند کار یا هم” گول زننده و غلط است. استادی […]

صبح زود بیدار شدم. بعد از انجام کارهای روتینی که هر روز صبح انجام می دهم به فکرپیاده روی افتادم. لباس می پوشم و از خانه بیرون می زنم. البته با ماسک و رعایت پروتکل. خیلی مسخره است این کلاه شرعی پروتکل. ولی چه چاره باید بر آن تاکید کرد. همیشه وقتی از خانه پا […]

سالهاست که برنامه ریزی برای من مثل یک رسم دیرینه شده است. به طوری که از چند روز مانده به پایان سال و تا چند روز اول سال بعد ذهنم را درگیر این می کنم که چه هدف هایی را دنبال کرده ام و نتیجه ارزیابی آنها چه شده است و چه اهدافی را می […]